Jak wiadomo, nowa spalarnia będzie działać w taki sposób, aby nie być obciążeniem dla mieszkańców, jednocześnie spełniając w 100% swoją funkcję.
Metoda, którą obrazuje schemat działania spalarni to technologia rusztowa o jasno określonych parametrach ekonomicznych zarówno jeśli chodzi o budowę jak i eksploatację.
Umożliwia ona przekształcenie każdego rodzaju stałych odpadów komunalnych, z uwzględnieniem wysokoenergetycznej frakcji z odpadów, a także odwodnionych osadów ściekowych i niezainfekowanych odpadów medycznych.
Najważniejszym elementem instalacji jest całkowite zintegrowanie rusztu, pieca i kotła, tak aby pracowała ona wydajnie i bezpiecznie dla środowiska.
Jak dokładnie będzie działać instalacja?
– Bunkier – jest to fosa, która pełni funkcję zbiornika buforowego. Dostarczana jest do niej posegregowana frakcja wysokoenergetyczna. Przy użyciu suwnic wyposażonych w chwytaki, odpady trafiają do lejów zasypowych pieca, po czym są równomiernie rozprowadzane na ruszcie dozownikiem odpadów.
– Ruszt posuwisto-zwrotny – odpowiednie ruchy rusztowin gwarantują wymagany poziom wymieszania odpadów, a także oczyszczenie szczelin doprowadzających powietrze do procesu spalania.
– Komora paleniskowa – składa się ona z rusztu umiejscowionego w jej dolnej części, chłodzonych i niechłodzonych bocznych ścian pieca i stropu górnego. Gazy powstające przy spalaniu odpadów komunalnych, mają dużą lotność, dlatego też proces spalania odbywa się nad rusztem, a tylko niewielka jego część na samym ruszcie. Konstrukcja kotła zapewnia wymagany prawnie czas przebywania spalin w gorącej części pieca, o tak dobranej temperaturze, aby co najmniej 2s nie spadła poniżej 8500C.
– Kocioł parowy czterociągowy– odzyskiwanie energii odbywa się w specjalnym kotle, gdzie ciepło ze spalin wykorzystywane jest do produkcji pary. Szacuje się, że procent odzysku energii z termicznego przekształcania odpadów w pełnej kondensacji, czyli przy produkcji samej energii elektrycznej, wynosi od 19 do 25%. W trybie skojarzonym przy produkcji ciepła i energii elektrycznej, sprawność odzysku energii wynosi od 74 do 85%.
W czasie spalania powstają produkty uboczne, które będą redukowane w następujący sposób:
– Tlenki azotu – ich usuwanie odbywa się na 2 sposoby.
- Pierwszy sposób SCR – to metoda polegająca na redukcji tlenków azotu po procesie odpylenia i oczyszczenia spalin kwaśnych związków. Wymaga to ponownego podgrzewania spalin, dlatego jest to sposób niekorzystny energetycznie i tworzy duże koszty eksploatacji.
- Drugi sposób to metoda niekrystaliczna SNCR, polegająca na tym, że powstałe w wyniku spalanie tlenki azotu niwelowane są przy pomocy wtryskiwanego do komory spalania roztworu amoniaku lub mocznika. Redukcja zachodzi w temperaturze 850-1000 stopni Celsjusza. Metoda ta jest zdecydowanie bardziej korzystna i to właśnie ona będzie stosowana w Zakładzie Termicznego Przetwarzania Odpadów.
– Kwaśne zanieczyszczenia – redukowane mogą być przy zastosowaniu 3 metod. Jest to metoda sucha, półsucha i mokra. Dwie pierwsze polegają na wtryskiwaniu do komory reakcyjnej odpowiednich związków i aktywnego węgla, które po zmieszaniu z odpadami w wysokiej temperaturze, wiążą cząsteczki niebezpiecznych związków- dioksyn, furanów i rtęci.
- Metoda mokra, dzięki użyciu dużej ilości wody dodatkowo wymaga wybudowania oczyszczalni ścieków.
W Porcie czystej Energii zastosowana będzie metoda półsucha.
– Spaliny, metale ciężkie, dioksany i furany– ich odpylanie będzie polegało na zatrzymaniu emitowanego pyłu w specjalnym filtrze tkaninowym, wykonanym z włókna szklanego, pokrytego spreparowanym teflonem, co gwarantuje odporność na wysokie temperatury. Pyły, które powstaną w procesie spalania są nośnikiem metali ciężkich, dioksanów i furanów, które przed wprowadzeniem do komina będą redukowane poprzez wtrysk aktywnego węgla.
Dostawcami paliwa w Zakładzie Termicznego Przekształcania Odpadów będą:
– ZZO Gliwa Mała
– ZZO Bierkowo
– ZZO Rokitki
– ZZO Eko- Dolina
– ZZO Szadółki – główny dostawca paliwa.
